حمله به اشرف در ششم وهفتم مرداد
|
۱۳۸۹ فروردین ۱۰, سهشنبه
ارسال شده توسط M Tahani در ۱/۱۰/۱۳۸۹ ۰۵:۰۴:۰۰ بعدازظهر
برچسبها: سرلشكر شمرى، فرمانده حملات جنايتكارانه 6 و 7مرداد به مجاهدان اشرف، از كار بركنار شد
فراسوی خبر.. 11 فروردین
اعدام، مجازاتی شرم آور و باید لغو شود
زینت میرهاشمی
بر اساس گزارش عفو بین المللی، در سال 2009، در ایران 388 نفر اعدام شده اند. گرچه آمار اعدام در ایران بیشتر از این تعداد است، اما بر اساس همین آمار، روزانه به طور متوسط بیش از یک نفر، اعدام شده است. در کشورهای دیکتاتوری باید ناپدید شدن زندانی، به قتل رسیدن زیر شکنجه و مرگ مشکوک در زندان را هم در ردیف اعدام قرار داد. زیرا نهادهای جهانی حقوق بشر تعداد اعدامها را بر اساس آمارهای رسمی اعلام شده بیان می دارند و دسترسی به شمار قربانیان ساده نیست. اعدام به عنوان ابزاری در خدمت رژیمهای دیکتاتور برای سرکوب مخالفان سیاسی قرار می گیرد. در ایران، مجازات اعدام به ویژه طی سه دهه حکومت ولایت فقیه، به صورت مستمر در مورد مخالفان سیاسی حکومت اعمال شده است. بعد از سه دهه هنوز ابعاد جنایتی که در زندانهای جمهوری اسلامی بر زندانیان سیاسی رفته است، بر ملا نشده است.
در گزارش سازمان عفو بین الملل آمده است که صرف نظر از چین، بیشتز ار 54 درصد اعدامهای صورت گرفته در سطح جهان، در ایران صورت گرفته است.
ایران از جمله کشورهایی است که اعدام جوانان زیر سن 18 سال دستگیر شده اند، تبدیل به امری رایج شده است.
اجرای حکم اعدام باید به عنوان نقض حقوق بشر شناخته شود و لغو گردد. یکی از راههای دست یافتن به لغو این حکم غیر انسانی، محاکمه نقض کنندگان حقوق بشر و دستور دهندگان و مجریان حکم اعدام در دادگاههای صلاحیتدار بین المللی است. روابط بین المللی نباید جایگاه امن و تنفس گاهی برای ناقضان حقوق بشر باشد. باید دولتهایی که به این امر غیر انسانی دست می زنند، از طرف نهادهای مربوطه بین المللی تحت فشار قرار گیرند.
فرمانده پلیس تهران روز دوشنبه 9 فروردین خبر از تشکیل «کمیسیون رعابت حقوق شهروندی» داد. وی این حقوق را شامل «توجه ویژه» این کمیسیون به همه گستره های حقوق شهروندی و نیز یازداشتگاهها دانست. این خبر به اندازه کافی مضحک است، زیرا در جایی که شهروندان در زندانی بزرگ به اسم جمهوری اسلامی در بند هستند، رعایت اولین و پایه ای ترین حقوق شهروندان در چارچوب ان غیر ممکن است.
ارسال شده توسط M Tahani در ۱/۱۰/۱۳۸۹ ۰۵:۰۱:۰۰ بعدازظهر
برچسبها: اعدام، مجازاتی شرم آور و باید لغو شود
رئيس جمهور برگزيده مقاومت در ديدار از آلمان
|
ارسال شده توسط M Tahani در ۱/۱۰/۱۳۸۹ ۰۱:۳۵:۰۰ بعدازظهر
برچسبها: اشتوتگارتر ناخریشتن: رهبر مقاومت ایران مریم رجوی، خواستار اعمال تحریمهاى سخت علیه رژيم ایران شد
دكتر اياد علاوي
|
ارسال شده توسط M Tahani در ۱/۱۰/۱۳۸۹ ۰۱:۳۲:۰۰ بعدازظهر
مجلس نمايندگان آمريكا
|
ارسال شده توسط M Tahani در ۱/۱۰/۱۳۸۹ ۰۳:۲۳:۰۰ قبلازظهر
برچسبها: بيش از 210نماينده كنگره آمريكا خواستار اعمال تحريمهاى فلج كننده عليه رژيم ايران شدند
۱۳۸۹ فروردین ۹, دوشنبه
ژست تو خالی در برابر وضعیت نابسامان اقتصادی
زینت میرهاشمی
اکنون نوبت خامنه ای است که از احمدی نژاد تقلید کند و وضعیت اقتصادی کشور را مطلوب اعلام کند.
روز دو شنبه 9 فروردین ولی فقیه در رابطه با صنعت ایران حرفهایی زد که بی پایگی آن را حتا داده های آماری نهادهای حکومتی نشان می دهد.
خامنه ای در رابطه با بخش صنعت گفت که ایران «در بخشهای مختلف جزو چند کشور محدود صاحب علم و فناوری آن بخشها» است. وی بر صنعت خوروسازی، رعایت استانداردهای زیست محیطی در مصولات صنعتی تاکید کرد.
وزیر صنایع و معادن در حضور خامنه ای اعلام کرد که در 5 سال گذشته رتبه جهانی ایران در کالاهای مادر صنعتی بهبود پیدا کرده است.
میزان رشد صعودی واردات به ایران در برابر نرخ پایین صادرات و تعطیلی واحدهای تولیدی نشان دهنده وضعیت بحرانی صنعت ایران در میزان فاجعه است. با سیاستهای خصوصی سازی و افتادن مالکیت به دست آقازاده ها و رانت خواران حکومتی و نیز اقتصاد شبه دولتی، وضعیت صنعت ایران دچار بحران و رکود و تعطیلی شده است.
گزارش موسسه بین المللی «شرایط کار در خارج» (ئی سی ای) استاندارد زندگی در 254 شهر بزرگ جهان را پخش کرده است. بر اساس این گزارش، تهران از نظر استاندارد زندگی در رده 231 قرار گرفته است. (دویچه بله 5 فروردین)
بر اساس این گزارش تهران با بغداد 23 رده فاصله دارد. این موسسه دلیل پایین بودن تهران را در این رده بندی، «تفاوت فرهنگی، تعداد کم خارجیان، جاده ها و تاسیسات زیربنایی بد، کمبود رسانه های بین المللی با کیفیت، نبود امکانات برای گذراندن وقت آزاد و مشکل زبانی» دانسته است.
ارسال شده توسط M Tahani در ۱/۰۹/۱۳۸۹ ۰۴:۵۴:۰۰ بعدازظهر
در اين زمان سرگشتگي، فرضية كمونيستي همچنان يك ايدة آينده است كه با وجود انحرافهايش در قرن بيستم هنوز از اعتبار نيفتاده است. ارزش اخلاقي متناسب با آن چيست؟
شهامتِ تحمّلِ زمان حاضر*
نوشتة آلن باديو**
ترجمه منوچهر هزارخانی
زمان كنوني در كشوري مثل كشور ما، از تقريباً سي سال پيش به اين طرف، زمان سرگشتگي است؛ منظورم زماني است كه به جوانان خود، به ويژه جوانان برخاسته از تودة مردم، هيچ اصلي براي جهت دادن به زندگي عرضه نمي كند.
اين سرگشته سازي دقيقاً عبارت از چيست؟ به هرحال يكي از اعمال مهمّي كه انجام مي دهد عبارت است از ناخواناكردن سكانس تاريخي ماقبل، سكانسي كه كاملاً جهت داشت. اين عمل مشخصة همه دوره هاي واكنشي و ضدانقلابي است، مثل همين دورة 1970 به بعد، كه ما در آن قرار داريم.
به عنوان مثال مي توان يادآور شد كه مشخصة واكنش ترميدوري، بعد از توطئة 9 ترميدور و اعدام بي محاكمة رهبران بزرگ ژاكوبن، ناخواناكردن سكانس ماقبل، يعني سكانس روبسپيري، از طريق فروكاستن آن به بيمارگونگي چند جنايتكار خون آشام و، در نتيجه، جلوگيري از هر نوع درك سياسي آن بود. اين نحوة نگرش دهها سال ادامه يافت و هدفش سرگشته ساختن مداوم خلقي بود كه بالقوه انقلابي تلقي مي شد ـ و هنوز هم مي شود.
ناخواناكردن يك دوران، چيز ديگري است، خيلي بيشتر از محكوم كردن صاف و سادة آن است. چون يكي از نتايج ناخواناشدن، آن است كه ديگر كسي درصدد برنمي آيد تا در دوران مورد بحث، دنبال پيداكردن اصولي بگردد كه مي توانست چاره ساز بن بستهاي آن دوران باشد. اگر دوران بيمارگونه اعلام شود، ديگر تعيين جهت يابي آن بلاموضوع است و نتيجه اش ـ كه هر روز اثرات زيان بارش را شاهديم ـ آن است كه مي بايست، به عنوان راه حل كم ضررتر، به همين سرگشتگي راضي شد.
بنابراين درمورد يك سكانس قبلي و كاملاً به پايان رسيده، بپذيريم كه قضاوتمان درموردش هرچه هست، بايد آن سكانس برايمان خوانا و قابل قرائت بماند.
در بحث مربوط به انقلاب فرانسه در زمان جمهوري سوّم، كلمانسو فرمول معروفي را عنوان كرد: «انقلاب فرانسه مجموعة يكپارچه يي را تشكيل مي دهد». اين فرمول از آن رو اهميت دارد كه قابليت قرائت سراسر روند را، فارغ از همة تحولات فاجعه بارش، طلب مي كند.
روشن است كه امروزه، درمورد كمونيسم است كه گفتمان رايج، سكانس قبلي را به يك بيمارگونگي غيرشفاف مبدل مي كند. بنابراين من به خود اجازه مي دهم كه بگويم سكانس كمونيستي هم، شامل تمامي طيف گرايشهايي كه چه در موضع قدرت و چه در اپوزيسيون خود را پيرو يك ايدة واحد مي دانستند، يك مجموعة يكپارچه را تشكيل مي دهد.
خوب، در اين صورت، اصل پايه يي و جهت گيري واقعي امروز را چه مي توان نام داد؟ به هرحال من، باوفاداري به تاريخچه سياستهاي رهايي طلب، پيشنهاد مي كنم به آن فرضية كمونيستي نام دهيم.
در ضمن جادارد خاطرنشان كرد كه منتقدان ما عقيده دارند كه چون تجربة كمونيسم دولتي پس از هفتاد سال با ناكامي فاجعه باري روبه روشده است، بايد واژة «كمونيسم» را به زباله دان انداخت. چه شوخي خنكي! وقتي قرار است تسلط صاحبان ثروت و ميراث خواران قدرت را كه از هزاران سال پيش تا كنون ادامه دارد برانداخت، حاصل هفتاد ساله را هجوييهاي چشم بسته و تواٌم با خشونتها و بن بستها را به رخ ما مي كشند! واقعيت اين است كه ايدة كمونيستي جز بخش ناچيزي از زمان تحقيق و تحقق خود را طي نكرده است.
اين فرضيه چيست؟ اين فرضيه بر سه محور استوار است.
نخست، ايدة برابري. ايدة بدبينانة مشتركي كه باز اين روزها تسلط پيداكرده، اين است كه طبع بشر طالب نابرابري است، و البته جاي تاٌسف است كه چنين است، ولي پس از نثار چند قطره اشك به اين مناسبت، مهم اين است كه اعتقاد پيداكنيم بايد به آن رضايت داد. پاسخ كمونيسم به اين ايده دقيقاً مطرح كردن برابري است، امّا نه به عنوان برنامه ـ برابري ريشه داري را كه جزء طبيعت انساني است، تحقق بخشيم! ـ بلكه با پيش كشيدن اين فكر كه اصل برابري امكان مي دهد كه در هر اقدام جمعي، آن چه را كه با فرضية كمونيستي همگون است و بنابراين داراي يك ارزش واقعي است، از آن چه در جهت عكس آن است و بنابراين به ديدگاهي حيواني از انسان راه مي برد، تميز داد.
بعد از آن اين اعتقاد مطرح مي شود كه وجود يك دولت سركوبگر جداگانه، ضرورتي ندارد. اين، نظرية مشترك آنارشيستها و كمونيستها درمورد زوال تدريجي دولت است. جوامعي بوده اند كه دولت نداشته اند، و منطقي است كه بپذيريم چنين جوامعي مي توانند باز هم وجود داشته باشند. امّا به خصوص مي توان اقدامات سياسي مردمي را خارج از فكر قدرت يا نمايندگي در تشكيلات مملكتي، انتخابات وغيره سازمان داد.
فشار آزادي بخش اقدام سازمانيافته مي تواند از خارجِ دولت اعمال شود. نمونه هاي فراواني از آن را حتي در دوران اخير سراغ داريم: قدرت غيرمنتظرة جنبش دسامبر 1995، كه باعث شد تصميمات ضدمردمي درمورد بازنشستگي چندسال به عقب بيفتد. اقدامات مبارزه جويانه به طرفداري از كارگران فاقد جواز رسمي، مانع از تصويب بسياري قوانين جنايتكارانه نشد، امّا امكان داد كه اين كارگران، به عنوان بخشي از زندگي جمعي و سياسي ما به طور وسيع به رسميت شناخته شوند.
و آخرين محور، اين كه سازماندهي كار، مستلزم تقسيم آن، تخصصي شدن وظايف و به خصوص تمايز اختناق آور كار يدي از كار فكري نيست. مي بايست و مي توان چند شكلي بودن اساسي كار انساني را هدف قرار داد. اين، اساس مادي محو طبقات و سلسله مراتبهاي اجتماعي است.
اين سه اصل، برنامه يي را تشكيل نمي دهند، بلكه رهنمودهايي هستند براي جهت يابي، كه هركس مي تواند با تكيه بر آنها، آن چه را در رابطه با فرضية كمونيستي به طور فردي يا جمعي مي گويد و عمل مي كند، مورد ارزيابي قرار دهد.
فرضية كمونيستي دو مرحلة بزرگ را پشت سر گذاشت و به نظر من مي رسد كه وارد مرحلة سوّم زندگيش شده است.
فرضية كمونيستي بين انقلاب 1848 و كمون پاريس در 1871، به نحوي گسترده تثبيت شد. مضامين عمدة آن مضامين جنبش كارگري و قيام بودند. بعد دورة فترتي طولاني، در حدود 40سال (بين 1871و 1905) برقرار شد كه با اوجگيري امپرياليسم اروپايي و تكه پاره كردن بسياري از مناطق جهان ربط داشت. سكانسي كه از 1905 تا 1976 (انقلاب فرهنگي چين) ادامه داشت، دومين سكانس از به اجرادرآوردن فرضية كمونيستي بود.
مضمون اصلي آن، مضمون حزب بود با شعار عمده و بي گفتگويش: انضباط تنها سلاح كساني است كه هيچ ندارند. از 1976 تا امروز، دورة دوّمي از تثبيت واكنشي است كه هنوز ادامه دارد، و طي آن به طور عمده شاهد فروپاشي ديكتاتوريهاي سوسياليستي با حزب واحد بوديم، كه در سكانس اول به وجود آمده بودند.
اعتقاد من اين است كه سكانس سوّمي از فرضية كمونيستي، متفاوت از دو سكانس پيشين، گشوده خواهد شد كه به خلاف انتظار به سكانس اوّلي نزديك تر خواهد بود تا به دوّمي. اين سكانس درواقع با سكانسي كه در قرن نوزده برجستگي داشت، داراي اين وجه اشتراك خواهد بود كه خودِ فرضية كمونيستي، كه امروزه به طرز گسترده مورد انكار قرار گفته است، موضوع اصليش را تشكيل مي دهد. آنچه را كه من با كمك كساني ديگر مي كوشم تا انجام دهم، مي توان به عنوان كار مقدماتي براي برقراركردن مجدد فرضية مزبور و گشايش دورة سوّمش درنظرگرفت./
ما در اين سرآغاز سكانس سوم وجود فرضية كمونيستي، به يك اخلاق موقت متناسب با دوران سرگشتگي نياز داريم. مي بايست به حداقلي از يك موضع ذهني دست پيداكنيم، بدون آن كه از پشتيباني فرضية كمونيستي ـ كه هنوز در مقياس بزرگ برقرار نشده است ـ برخوردار باشيم. مهّم اين است كه يك نقطة واقعي پيدا كنيم و به هرقيمت كه شده به آن بچسبيم، نقطه يي«غيرممكن» و غيرقابل درج در قانون وضعيت. بايد به يك نقطة واقعي از اين نوع بچسبيم و نتايج مترتّب بر آن را سازمان دهيم.
شاهد اساسي در مورد اين كه جوامع ما به نحوي آشكار غيرانساني اند، امروزه پرولتر خارجي بدون جواز اقامت و كار است. او نشانه يي است از ذات وضعيت ما و حكايت از آن مي كند كه فقط يك جهان وجود دارد. برخورد با پرولتر خارجي، چنان كه انگار از يك دنياي ديگري آمده است، وظيفة ويژه يي است كه به «وزارت هويت ملي» واگذار شده است و اين وزارتخانه نيروي پليس خاص خودش را هم دارد («پليس مرزي»). در برابر اين دستگاه دولتي، تاٌكيد بر اين كه هر كارگر بي جواز متعلق به همين جهان ماست، و نتيجه گيري عملي، تساوي طلبانه و مبارزه جويانه از آن، مي تواند نمونه يي كامل از يك اخلاق موقت و يك جهت گيري محلي همگون با فرضية كمونيستي در اين دورة سرگشتگي جهانگير باشد كه تنها با استقرار مجدد فرضية مزبور برطرف خواهد شد.
آن فضيلت اساسي كه مورد نياز ماست، شهامت است. اين، البته عموميت ندارد، چون در شرايطي ديگر، داشتن فضيلتهاي ديگري ممكن است اولويت پيداكند. مثلاً در زمان جنگ انقلابي در چين، مائو صبر و شكيبايي را فضيلت اساسي دانسته بود. امّا امروزه، بي هيچ ترديد، شهامت اين مقام را دارد. شهامت فضيلتي است كه بي اعتنا به قوانين دنيا، با تحمّل «غيرممكن» خود را نشان مي دهد. بايد به هر نقطة غيرممكن چسبيد، بي آن كه خود را مسئول كلّ وضعيت دانست: شهامت دربرخورد با نقطه به عنوان نقطه، يك فضيلت محلي است. اين فضيلت از يك اخلاق محلّ سرچشمه مي گيرد و افق پيش رويش فرضية كمونيستي است.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
* برگرفته از روزنامة لوموند، 14و 15 فوريه 2010
** آلن بادیو متولد سال 1937، فیلسوف، درام نویس و استاد فلسفه در L'Ecole normale supérieure
ارسال شده توسط M Tahani در ۱/۰۹/۱۳۸۹ ۰۱:۵۴:۰۰ بعدازظهر
برچسبها: در اين زمان سرگشتگي، فرضية كمونيستي همچنان يك ايدة آينده است
انتخابات عراق
آناهیتا اردوان
انتخابات پارلمانی عراق که یکشنبه، 16 اسفند با انفجار بمب و حملات تروریستی آغاز شد تیتر اول بسیاری از رسانه های خبری را به خود اختصاص داده است.
چندین ائتلاف بزرگ از جمله "ائتلاف العراقیه" به رهبری ایاد علاوی، "ائتلاف دولت قانون" به رهبری نوری المالکی، "ائتلاف ملی عراق" به رهبری ابراهیم جعفری و ائتلاف چلبی در این انتخابات شرکت دارند و کشمکشها بین دولت المالکی و نیروهای سکولار هنوز ادامه دارد. بدون شک شکل گیری دولت جدید عراق برای دولتهای سرمایه داری، به ویژه امپریالیسم آمریکا به رهبری اوباما که نیروهایش تا چند ماه دیگر باید خاک عراق را ترک کنند، حایز اهمیت است. نتیجه این انتخابات برای استبداد مذهبی حاکم بر ایران که ایجاد "خاورمیانه اسلامی" را به عنوان محور استراتژیک در منطقه از ابتدای ظهور در دستور کار قرار داده است نیز از اهمیت ویژه ای برخودار است. از دیگر سو، همانطور که این پدیده برای دولتها، به عنوان ابزار اعمال قدرت طبقه حاکم، مهم ارزیابی می شود، نزد آنانی که خواستار ایجاد خاورمیانه ای مستقل و دموکرات به عنوان پایه صلح و عدالت هستند نیز دارای اهمیت می باشد زیرا که این انتخابات قادر است تاثیر بسزایی بر مبارزه ملتهای تحت ستم خاورمیانه به خصوص ملت عراق و ملت ایران داشته باشد.
آنچه تا کنون از سوی رسانه های جهانی اعلام شده است نشان می دهد که ائتلاف العراقیه به رهبری ایاد علاوی در مناطق سنی نشین مانند استانهای نینوا، انبار و کرکوک از دیگر ائتلافها جلو تر است. به همین ترتیب ائتلاف دولت قانون نیز به رهبری نوری المالکی در مناطق شیعه نشین دست بالا را دارد. بدون تردید شرکت سنیها در انتخابات کنونی با توجه به این که آنان انتخابات سال 2005 را تحریم کرده بودند، قادر است وزنه تعادل را به نفع فراکسیون ایاد علاوی که خواستار دولتی عرفی و مخالف انتخابات طایفه ای است، تغییر دهد. این ائتلاف در حال حاضر فقط 25 کرسی در مجلس عراق دارد که با توجه به آنچه تا کنون در رابطه با شمارش آرا منتشر شده است، در مجلس آینده عراق به کرسیهای بیشتری دست پیدا خواهد کرد. ائتلافی که به رهبری ابراهیم جعفری در انتخابات شرکت می کند نسبت به دو ائتلاف بالا در استانهای شمالی و جنوبی با رای کمتری روبرو است.
خبرهای متعددی از سوی رسانه های عراقی و رسانه های خارجی مبنی بر دخالت رژیم ولایت فقیه در شمارش آرا با توسل به نیروهای وابسته گزارش شده که با توجه به ماهیت و منافع استبداد حاکم بعید نیز به نظر نمی رسد. سخنگوی رسمی ائتلاف العراقیه، دولت آمریکا را به موضع گیری در مقابل تقلباتی که توسط رییس هیات رابطه با عراق در پارلمان اروپا، سازمانهای غیردولتی و گروه های سیاسی دیگر عنوان شده، متعهد دانست. استروان استیونسون، رییس هیات رابطه با عراق در پارلمان اروپا تاخیر مشکوک در اعلام نتایج انتخابات عراق را با توجه به این که کمیساریای انتخابات عراق قبل از این اعلام کرده بود نتایج سی درصد آرا به اطلاع عموم خواهد رسد اما هنوز این کار را انجام نداده است، نگران کننده اعلام کرد. وی اضافه کرد که "تقلبات گسترده ای كه در حين انتخابات صورت گرفت و تاخير در اعلام نتايج انتخابات، نه تنها مشروعيت انتخابات را زير علامت سوال مىبرد بلكه، طرح جلو راندن عراق به سوى بحران را تقويت مىكند. سازمان ملل متحد، دولت آمريكا و اتحاديه اروپا، بايد قوياً با هرگونه تحريف آراى مردم عراق مقابله كنند و از اين كه عراق به دوران خشونتهاى فرقهگرايانه برگردد، جلوگيرى بهعمل آورند. خبرگزاری رویتر نیز با اشاره به یک گزارش محرمانه، ابراز داشته که انتخابات عراق آزاد و سالم نبوده است.
مردم عراق که دو جنگ خانمانسوز را پشت سر گذاشته و با تضاد اشغال، کشمکشهای فرقه ای، دخالتهای رژیم در مسایل کشورشان و ضعف دولت کنونی روبرو می باشند، خواستار تغییر هستند. سی ان ان در این رابطه گفت :"آنان در مقابل شرایط سخت امنیتی ایستادند و خطر رای دادن را، نه به خاطر نسل خودشان بلکه، برای نسل بعدی به جان خریدند."
ملتی که با وجود بمب گذاریها و حملات تروریستی در انتخابات شرکت کرده اند، با شنیدن مساله دستکاری رای شان به خشم آمده، افسرده و نگران نتیجه آن هستند. این مساله که لیست العراقیه حتی در بسیاری از استانهای شیعه نشین نیز بیشترین رایها را به خود اختصاص داده است، نشاندهنده روی برگرداندن مردم از نیروها و احزاب سیاسی شیعه، مانند "مجلس اعلای اسلامی عراق" که ائتلاف پارلمانی ائتلاف یکپارچه عراق را تشکیل داده اند، به دلیل تامین منافع استبداد مذهبی حاکم بر ایران می باشد. مردم شیعه متوجه شده اند که یک سری از جریانهای سیاسی با استفاده از شیعه گری، منافع ملی عراق را زیر پا می گذارند پس، به سوی گروههای ملی و سکولار گرایش پیدا کرده اند. در این صورت سهم ائتلافهایی مانند ائتلاف یکپارچه عراق به میزان قابل توجه ای کاهش پیدا کرده است. از دیگر سو، مرگ حکیم و جانشینی فرزند وی برای جریان حکیم تاثیرات مثبتی در جذب نیروهای شیعه نداشته است.
تازه ترین نتایج منتشر شده بعد از شمارش هشتاد درصد آرا نشان می دهد که ائتلاف العراقیه به رهبری ایاد علاوی برای اولین بار با برتری اندکی از ائتلاف نوری المالکی پیشی گرفته است. ائتلاف ملی عراق که شامل گروههای مذهبی مانند مجلس اعلای اسلامی و گروه مقتدی صدر می باشد، در رده سوم و ائتلاف کردها در رده چهارم است.
با نگاهی مختصر به اخبار و گزارشها می توان حداقل سه احتمال را در نظر گرفت. اولین احتمال آن است که ائتلاف دولت قانون به رهبری المالکی با تفاوت اندکی با ائتلاف العراقیه بیشترین کرسیهای مجلس را به خود اختصاص دهد که البته در این صورت نخست وزیر هم از همین ائتلاف خواهد بود. اما ابن ائتلاف به دلیل اختلاف اندک با ائتلاف العراقیه قادر نیست به تنهایی دولت را تشکیل دهد و مجبور است که با گروهی دیگر در دولت شریک شود تا بتواند حداقل دو سوم کرسیهای مجلس را به خود اختصاص دهد. در این صورت به سختی می تواند گروه العراقیه را در دولت شرکت ندهد زیرا که با مشکل تصویب قوانینش در مجلس روبرو خواهد گردید.
این مساله برای ائتلاف العراقیه نیز صدق می کند. البته نسبت گروههایی که حاضرند با العراقیه دولت تشکیل دهند به مراتب بیشتر از گروههایی می باشد که حاضر به تشکیل دولت با ائتلاف دولت قانون هستند. در هر صورت ائتلافی که بیشترین کرسیهای مجلس را به خود اختصاص می دهد برای رسیدن به حد نصاب کرسی جهت تشکیل دولت می بایست ائتلافی که در رتبه دوم لیست انتخاب شده قرار دارد را در تشکیل دولت شراکت دهد، در غیر این صورت با تنشها و کشمکشهای فرقه ای روبرو خواهد شد. دولت اوباما نیز به دلیل گریبانگیر بودن با بحرانهای اقتصادی و با توجه به این که قرار است نیروهایش را تا سال 2011 از عراق خارج کند، خواستار تشدید جنگهای فرقه ای و مذهبی نیست. بنابراین با این که تا کنون موضعی بی طرف به خود گرفته است، خواستار یک دولت ائتلافی در عراق است.
احتمال سوم که علاوه بر تشدید تنشهای فرقه ای و مذهبی در عراق، تضاد بین طرفین ذی نفع یعنی، رژیم و آمریکا را نیز تشدید می کند این است که به عنوان مثال ائتلاف دولت قانون بتواند با گروههای شیعه دیگر دولت تشکیل دهد و ائتلاف العراقیه را در دولت راه ندهد که البته این احتمال بعید به نظر می رسد.
تشکیل دولت عراق با توجه به شرایط کنونی انتخابات بعد از شمارش نهایی آرا مساله پیچیده ای است که باید در آینده به آن پرداخت. اما همانطور که در مطلب "صدور بحران به عراق با فرمان حذف شخصیتهای سکولار و ملی از انتخابات"، درج شده در نبرد خلق 295 عنوان شد، ترکیب دولت جدید عراق در هر صورتی به شکل سابق نخواهد بود که همین مساله اهداف رژیم در عراق را تضعیف و با چالشهای فراوانی روبرو خواهد ساخت.
ارسال شده توسط M Tahani در ۱/۰۹/۱۳۸۹ ۰۱:۴۳:۰۰ بعدازظهر
برچسبها: انتخابات عراق
ديلي تلگراف
|
ارسال شده توسط M Tahani در ۱/۰۹/۱۳۸۹ ۰۱:۳۶:۰۰ بعدازظهر
برچسبها: زمان آن رسيده كه جهان چشمانش را بر روى تروريزم رژيم ايران، بگشايد
اعدام، ابزار سركوب در حاكميت آخوندها
|
ارسال شده توسط M Tahani در ۱/۰۹/۱۳۸۹ ۰۱:۳۱:۰۰ بعدازظهر
برچسبها: گزارش سالانه عفو بينالملل: رژيم ايران براى ساكت كردن مخالفان بهطورگسترده از اعدام استفاده مىكند
فراخوان به اجلاس وزيران خارجه جى 8
به تحريم همه جانبه رژيم ايران
مريم رجوي رييسجمهور برگزيده مقاومت ايران
|
ارسال شده توسط M Tahani در ۱/۰۹/۱۳۸۹ ۰۱:۲۹:۰۰ بعدازظهر
برچسبها: فراخوان به اجلاس وزيران خارجه جى 8 به تحريم همه جانبه رژيم ايران
پيروزى ائتلاف العراقيه
|
ارسال شده توسط M Tahani در ۱/۰۹/۱۳۸۹ ۰۹:۱۹:۰۰ قبلازظهر
برچسبها: پيروزى نيروهاى ملى عراق، شكستى خواركننده براى نيروى تروريستى قدس و سرجاسوس آن، قاسم سليمانى
۱۳۸۹ فروردین ۸, یکشنبه
فراسوی خبر.. 9 فروردین
انتخابات عراق، برهم خوردن هر چه بیشتر تعادل قوا به نفع مردم ایران و عراق
لیلا جدیدی
سکوت پر معنا و در عین حال اجباری ولی فقیه و مزدورانش پیرامون انتخابات عراق و شکست تلاشهای پر خرج رژیم برای جا انداختن دست نشانده های خود در این کشور، دو روز بعد از اعلام نتایج همچنان ادامه دارد. این در حالی ست که رسانه های حکومتی پیش از اعلام نتایج رسمی انتخابات عراق، با آگاهی از ابعاد این تلاشها از پیروزی گماشتگان رژیم دم می زدند.
فعلا تا زمانی که رژیم از شوک خفقان زا بیرون بیاید، زبان وابستگان خود مانند آخوند محمد مهدی آصفی را به عاریت می گیرد؛ یک ملای گمنام که منابع حکومتی او را زیر تابلوی "از مراجع نجف" نشانده اند تا خواستار بازشماری آرا شود.
در همین راستا، خبرگزاری فارس نیز با اعلام این خبر که نوری المالکی، رییس "ائتلاف دولت قانون"، خواستار باز شماری دستی آرا شده است، سرخوردگی جمهوری اسلامی و شوک ناشی از شکست ایادی آن در عراق را اعلام کرد. این در حالیست که پیشتر استراو استيونسون، نماینده بریتانیا و ریيس کميسيون روابط با عراق در پارلمان اروپا، برخی اعضای بلندپایه کمیسیون عالی انتخابات عراق را به تقلب و اعمال نفوذ به نفع جمهوری اسلامی متهم کرده بود. وی گفته بود که با حمایت مالی و هدایت تهران تلاشی گسترده برای جلوگیری از پیروزی ایاد علاوی صورت می گیرد.
نتیجه انتخابات عراق تا جایی که به جمهوری اسلامی و عراق برمی گردد را می توان یک شکست کامل برای جمهوری اسلامی و پیروزی غیر قابل انتظاری برای آمریکا به حساب آورد. آمریکا که انتخاب مالکی یعنی، بد را به بدتر یعنی، ائتلاف احزاب شیعه دست پرورده جمهوری اسلامی ترجیح می داد، با گزینه بهتر روبرو شد.
آنچه که قابل توجه و شنیدنی خواهد بود این است که خامنه ای در مخالفت با نتایج انتخابات خواستار باز شماری آرا شود و بدین صورت خود را مضحکه عالم کند. زیرا وی در انتخابات تقلبی خود، مانع هر گونه رسیدگی بیطرفانه به نتایج ساختگی مضحکه شد و از مردم ایران خواست به آن احترام بگذارند، در حالی که در هر دو کشور با تمام توان رقم سازی و رشوه دهی دست به تقلب زد.
سبک شدن وزنه رژیم در تعادل قوا با آمریکا در عراق و آنطور که پیش می رود، در ماجراجویی هسته ای، فرصت مناسبی برای وارد کردن ضربات کاری تر مردم ایران به کلیت رژیم خواهد بود.
ارسال شده توسط M Tahani در ۱/۰۸/۱۳۸۹ ۱۱:۳۹:۰۰ بعدازظهر
برچسبها: انتخابات عراق، برهم خوردن هر چه بیشتر تعادل قوا به نفع مردم ایران و عراق
آلخوويدال كوادراس- رئيس كميته بين المللى در جستجوى عدالت
|
ارسال شده توسط M Tahani در ۱/۰۸/۱۳۸۹ ۰۱:۵۹:۰۰ بعدازظهر
برچسبها: كميته بينالمللى در جستجوى عدالت، پيروزى نيروهاى ملى را به عموم مردم عراق تبريك گفت
مريم رجوي در سفر به آلمان
|
ارسال شده توسط M Tahani در ۱/۰۸/۱۳۸۹ ۱۲:۰۱:۰۰ بعدازظهر
برچسبها: يكصد نماينده مجلس فدرال آلمان، خواستار تضمين حفاظت اشرف شدند
كنفرانس مطبوعاتي اعضاي كنگره آمريكا
|
ارسال شده توسط M Tahani در ۱/۰۸/۱۳۸۹ ۰۶:۳۶:۰۰ قبلازظهر
برچسبها: قطعنامه كنگره آمريكا، خشونت دولت عراق عليه ساكنان اشرف را محكوم مىكند
فراسوی خبر... 9 فروردین
"مرگ بر اصل ولایت فقیه"؛ شُعاری که تا بغداد هم شنیده شد
منصور امان
با اعلام نتیجه انتخابات پارلمانی عراق که بر سُقوط گروه های مذهبی وابسته به جمهوری اسلامی و پیروزی گرایشات سکولار و ناسیونالیست گواهی می دهد، رویای "خلافت اسلامی" آیت الله خامنه ای زیر نام مُستعار "خاورمیانه اسلامی" که در آن به قُدرت رساندن یک حُکومت مذهبی دست نشانده در عراق نقشی کلیدی داشت، در حال تبدیل شُدن به کابوس طرد اسلام سیاسی در کانونهای قُدرتمند آن است.
پیروزی "ائتلاف العراقیه"، یک جبهه سیاسی مُتشکل از احزاب و جریانهای غیرمذهبی شیعه و سُنی که مُهمترین برنامه آن را کنار زدن طایفه سالاری و فرقه گرایی از حُکومت و سیاست تشکیل می دهد، روند مُنزوی گردیدن بُنیاد گرایی اسلامی در جامعه عراق را تایید کرد.
واقعیت مزبور به ویژه در شکست سهمگین باندهای شیعه مذهب سرهم بندی شُده یا وابسته به جمهوری اسلامی خود را به نمایش گُذاشته است. "ائتلاف ملی عراق"، یک ظرف سیاسی انتخاباتی برای جمع کردن دست پرورده های رنگارنگ "بیت آقا" و سپاه قُدس، با وجود سرمایه گُذاری هنگُفت اربابان خود و اتکا به شبکه های گُسترده اقتصادی و نظامی آنها برای اعمال نفوذ، تنها توانست کمی بیش از یک پنجُم آرای جامعه عراق که سهم جمعیتی شیعیان در آن نزدیک به 60 درصد می باشد را به دست بیاورد.
یک نشانه ی روشن از پروسه رانده شُدن اسلام سیاسی هدایت شُده از مرزهای شرقی به حاشیه و تقویت گرایش سکولار، مُدرن و درون گرا در جامعه عراق، در خودداری سرسختانه آقای مالکی از ائتلاف با گاوهای پیشانی سفید "مجلس اعلای اسلامی عراق"، و جریانهای مُقتدی صدر و احمد چلبی هویدا گردید؛ تاکتیک فُرصت طلبانه ای که حتی تلاش حُضوری پدرخوانده هایی از نوع آقایان مُتکی و لاریجانی در بغداد، قادر به تغییر آن نشد.
آقای مالکی ترجیح داد به جای رفتن زیر موجی که به حرکت درآمده، سوار آن شود و از همین رو نیز جبهه سیاسی خود را تشکیل داد که در آن با هدف زُدودن هر گونه تردید پیرامون جهت گیری مذهبی و قومی و وابستگی به حاکمان ایران، طیفهای رنگارنگی دست چین شده بودند.
بی اعتباری دست نشاندگان و پُشتیبانان خریداری شُده جمهوری اسلامی در عراق، با بی اعتبار شُدن اُلگویی که آنها به مُخاطبان خود پیشنهاد می کُنند، رابطه مُستقیم دارد. در این امر به ویژه رُسوایی انتخاباتی آیت الله خامنه ای، خیزش مردُم ایران علیه رژیم ولایت فقیه و رفتارهای جنایتکارانه و تکان دهنده حُکومت برای مُقابله با اعتراضهای شهروندان ایرانی تاثیر به سزایی داشته است.
شُعارهای "مرگ بر خامنه ای" و "مرگ بر اصل ولایت فقیه"، رای مردُم ایران در نفی استبداد مذهبی و اسلام سیاسی را بازگو کرده است. جایگاه این انتخاب نزد ملتهایی در منطقه که صدای میلونها شهروند ایرانی به آنها رسید، به ویژه از آن رو که در مرکز درهم آمیختگی دین و دولت و منبع پُشتیبانی ارتجاع مذهبی صورت گرفته، با اهمیت تر و تاثیر گُذار تر انگاشته می شود.
جمهوری اسلامی که یک پایه اصلی استراتژی آن برای حفظ ثبات و قُدرت در داخل را صُدور ارتجاع اسلامی و تولید اقتدار در بیرون از مرزها تشکیل می دهد، از آثار ضربه های کوبنده ای که از خیزش جُنبش دموکراتیک اجتماعی دریافت کرده و همچنان می کند، بهبود نخواهد یافت.
نتایج انتخابات عراق نه تنها موقعیت عُمومی باند نظامی - امنیتی ولی فقیه را در برابر خیزش مردُم تضعیف کرده است بلکه، آثار شکست دردناک در عراق، بر باد رفتن هزینه های هنگُفت مالی – سیاسی و از همه مُهم تر، پیامدهای داخلی آن، شکاف جدیدی در ساختار قُدرت به وجود خواهد آورد که گوه آن از نقش آیت الله خامنه ای در شکل گیری این شکست تراشیده می شود.
ارسال شده توسط M Tahani در ۱/۰۸/۱۳۸۹ ۰۴:۲۷:۰۰ قبلازظهر
برچسبها: "مرگ بر اصل ولایت فقیه"؛ شُعاری که تا بغداد هم شنیده شد
۱۳۸۹ فروردین ۶, جمعه
دكتر اياد علاوي
|
ارسال شده توسط M Tahani در ۱/۰۶/۱۳۸۹ ۰۴:۴۲:۰۰ بعدازظهر
برچسبها: ليست العراقيه به رهبرى اياد علاوى، با كسب 91 كرسى، برنده انتخابات پارلمانى عراق شد
فراسوی خبر... 7 فروردین
اوباشگری به عُنوان سیاست رسمی
منصور امان
چنین می نماید که طرح آیت الله خامنه ای برای "استاندارد" سازی سیاهچالهایش به بار نشسته و او خود با "تلاش مُضاعف" برای رها ساختن گریبان از پنجه ی جُنبش آزادی و عدالت خواه اجتماعی، به گونه دوچندان به دامن اراذل و اوباش پناه بُرده باشد.
ولی فقیه جمهوری اسلامی در حالی که لکه ننگ کهریزک بر پیشانی اش پینه بسته و همه ساییدنهای تبلیغی و قضایی تاکُنون مُوفق به محو یا حتی شناسایی ناپذیر کردن آن نگردیده، سراسری کردن روشهای سرکوب بر پایه متُدهای مورد استفاده در گوانتاناموی اختصاصی خود را دستور کار گُذاشته است.
گزارشاتی که از منابع گوناگون حقوق بشری انتشار می باید بیانگر راه اندازی شکنجه گاه های غیر رسمی در تهران و شهرستانها از نوع اردوگاه کهریزک و همچنین استفاده از تبهکاران خطرناک برای آزار، شکنجه و حتی قتل زندانیان سیاسی و مُعترضان بازداشت شُده است.
آیت الله خامنه ای بدین وسیله، به منظور وارد آوردن فشار بر مُخالفان و مُعترضانی که به بند کشیده و نیز زهر چشم گرفتن از بیشُمار مُخالف و مُعترض بیرون از اسارتگاه های خود، اوباشگری را به عُنوان یک سیاست رسمی در برخورد به شهروندان ایرانی و به ویژه علیه زندانیان بی دفاع به ثبت داده است.
این حقیقت که ولی فقیه و همدستانش روی صحنه ای با پرده های بالا زده شُده مشغول پاره کردن افسارهای وحشیگری هستند، یک اعتراف با صدای بُلند به بالا رفتن آب بدنامی از سر خود است. آنان از وجه شُهرت و جایگاه خود در جامعه آگاهند و میلیونها نفر که در ماه های گُذشته در سراسر کشور علیه حُکومت صف آرایی کردند، تکلیف لوطی عربده کش و نوچه های دشنه به شال اش را در کف دست شان گُذاشته اند.
بر طرد شُدگی در داخل، بدنامی خارجی نیز افزوده می شود. "رهبر شیعیان جهان" که این روزها در پهنه بین المللی از "نظام" اش به نام "اوباش سالاری" یاد می شود، در واقع نیز نمی تواند خوش بینی زیادی نسبت به تحت تاثیر قرار دادن کسی، چیزی یا جایی از طریق گرفتن ژستهای رنگ و روغن زده داشته باشد.
مُشکل بُزُرگ و اقتدار شکن ولی فقیه این است که تابلوی مسوولیت مُستقیم او در تبهکاریهایی که فرمان می دهد، جلو تر از خود وی در هر کوی و برزن و رسانه به حرکت می آید. این امر، مُلاحظات پیشین "نظام" که در بافتن پوششهایی همچون "عناصر خودسر" و "اُرگانهای مُوازی" با هدف ایجاد فضای جاخالی برای "رهبر" به نمایش در می آمد را بیهوده ساخته و موانع پراتیک او برای بالا زدن قبا و لباده و فرو رفتن در گندابی که چال کرده را فرعی کرده است.
جُنبش اجتماعی و مُبارزه و مُقاومت کوشندگان آن، رهبر کهریزک را از سوراخ مُقدس اش بیرون کشیده و وادار ساخته رُل اصلی اش را بازی کُند؛ مستبد فرومایه ای که به آدمکُشهای حرفه ای، تبهکاران جنسی و قاتلهای سابقه دار تکیه داده است.
ارسال شده توسط M Tahani در ۱/۰۶/۱۳۸۹ ۰۴:۴۰:۰۰ بعدازظهر
برچسبها: اوباشگری به عُنوان سیاست رسمی
مريم رجوي رييسجمهور برگزيده مقاومت ايران
|
ارسال شده توسط M Tahani در ۱/۰۶/۱۳۸۹ ۱۲:۳۰:۰۰ بعدازظهر
برچسبها: رئيسجمهور برگزيده مقاومت، پيروزى ائتلاف العراقيه در انتخابات عراق را تبريك گفت
مريم رجوي، رييس جمهور برگزيده مقاومت ايران
|
ارسال شده توسط M Tahani در ۱/۰۶/۱۳۸۹ ۰۹:۰۶:۰۰ قبلازظهر