۱۳۸۸ خرداد ۱۶, شنبه

دوراهی رفسنجانی و باندهای همسو

منصور امان

برای حُجت الاسلام اکبر رفسنجانی اتهامات خُرد کُننده ای که روز پنج شنبه روی آنتن تلویزیون رفت تا از صورت زمزمه درآمده و رسمیت بیابد، چندان تازه نیست. اما شیوه تغییر یافته برخورد او با موج جدید حمله علیه خود، بیانگر شکل گیری شرایط به کُلی مُتفاوتی است که این فشارها بر بستر آن به حرکت درآمده اند.

آقای رفسنجانی در گُذشته ثابت کرده است که با وجود همه تلاشهایی که شریک ناسپاس وی در قُدرت، آیت الله خامنه ای برای جُفت کردن نعلینهایش بیرون خیمه قُدرت به خرج می دهد، یک پا بیرون و یک پا درون هنوز می تواند تعادُل خود را حفظ کُند؛ بقای مورد تهدید و با این وجود ثبات داری که رییس مادام اُلعُمر مجمع تشخیص مصلحت آن را بیش از همه مدیون پرونده های مُشترک و به اندازه کافی حساس خود با "رهبر" است.

اکنون با درخواست وی برای واکُنش مُتقابل به اتهامات در "صدا و سیما"، چنین می نماید که راهکار حل و فصل با "آقا" در اندرونی، به سد بُزُرگ انتخابات برخورده باشد. این فقط حُجت الاسلام رفسنجانی نیست که افکنده شُدن طشت رسوایی خود در برابر چشم میلیونها شهروند را - به دُرُستی - به اشاره و با مُجوز آیت الله خامنه ای ارزیابی می کُند. از این رو اقدام مزبور صدای بسته شُدن درب مُعامله معمول با "رهبر" در سرفصلهای مُشابه را به گوش "نفر دُوُم نظام" رسانده است. هم از این رو است که این بار او از "بُردن شکایت نزد خُدا" با چند دلجویی نان و مقام دار در جیفه، به ناچار چشم پوشی کرده و مایل است حاجت خود را از زمین سفت بازی بگیرد.

رویدادهای پس از "فساد شو" پنج شنبه، بی شک نمی تواند نگرانی آقای رفسنجانی و باند او نسبت به موقعیت خود را تخفیف داده باشد. رد تحقیرآمیز درخواست وی برای پاسُخگویی در "صدا و سیما" با خودداری سرسختانه "رهبر" از حفظ ظاهر همراه گردیده است و این خود به مفهوم روشن کردن یک چراغ سبز دیگر و این بار برای ادامه ی فشار و حرکت در جهت یکسره کردن کار انگاشته می شود.

ابتکار آقای خامنه ای، سلاحها و روشهای دیگری را به میدان جدال باندهای قُدرت وارد کرده و رُقبای او را بر سر دو راهی انتخاب گُذاشته است. آنها یا باید تسلیم شُده و خمیر کمتری را چانه بگیرند، یا پیش از آنکه "رهبر" بتواند برتری غیر رسمی خود را به واقعیت رسمی و توازُن جدید تبدیل کُند، به چالش وی در همین میدان پاسخ بدهند.

برخی از مطالب نبردخلق شماره 287 اول خرداد 1388

یادداشت سیاسی

این نمایش از آن مردم نیست - مهدی سامع

«هر رای در این نمایش یک رای به استبداد مذهبی ولایت فقیه، یک رای به تائید تبعیض و پایمالی حق حاکمیت مردم و یک رای در تائید سرکوب داخلی و صدور تروریسم و بنیادگرایی است و مردم حق دارند این نمایش انتخاباتی که نه دمکراتیک است و نه آزاد و دامنه رقابت در آن به سیاستهای کلان نظام ربط پیدا نمی کند را تحریم کنند و چنین خواهند کرد. » کلیک کنید