فراسوی خبر ... آدینه 25 اردیبهشت

زندان و شکنجه نتیجه سیاست استمالت با رژیم آدمکش است

جعفر پویه

بازداشت شدگان روز جهانی کارگر در تهران و شهرستانها همچنان در زندان هستند و رژیم ستمگر جمهوری اسلامی بدون هیچ توضیحی آنان را در بند نگاه داشته است. خانواده تعدادی از کارگران فلزکار و مکانیک بازداشت شده در محله نعمت آباد تهران در روزهای گذشته پس از بی نتیجه بودن مراجعات مکرر خود در مقابل نهادهای سرکوبگر رژیم سعی کردند با نوشتن نامه ای به آخوند شاهرودی، رییس قوه قضاییه رژیم به بازگویی ستم رفته برخود بپردازند. این خانواده ها در نامه خود می نویسند: "با پی گیریهای به عمل آمده مشخص شده است که دستکم تا تاریخ یکشنبه 20 اردیبهشت 1388 پرونده اعضای تعاونی در دست بررسی قرار نگرفته و بازداشت شدگان بدون تفهیم اتهام همچنان در بند به سر می برند." نیروهای سرکوبگر رژیم در روز اول ماه مه با حمله به تعاونی مسکن صنف فلزکار و مکانیک در نعمت آباد که برای گزارش دهی سالانه در محل این تعاونی گردهم آمده بودند، 60 تن از آنان را دستگیر کرده و به زندان اوین منتقل کردند. در روزهای گذشته 44 نفر از این افراد آزاد شده و 14 نفر باقیمانده در وضعیت نامعلومی بسر می برند. یورش شبانه ماموران وزارت اطلاعات به خانه این افراد و بازرسی منازل و مصادره کامپیوتر و اسناد خانوادگی آنها نشان از پرونده سازی ماموران وزارت اطلاعات برای دستگیر شدگان دارد. خانواده های این افراد هر روزه در مقابل دادگاه انقلاب در خیابان معلم اجتماع می کنند و خواستار دیدار با بازداشت شدگان و رسیدگی به وضعیت آنان هستند. طبق نامه منتشر شده از سوی خانواده کارگران فلزکار و مکانیک، آنها نه تنها تفهیم اتهام نشده اند و امکان ملاقات آنان با وکیل مهیا نشده بلکه، قاضی دادگاه انقلاب اسلامی به نام حیدری فر از پاسخ روشن به خانواده ها خودداری کرده و رسیدگی به پرونده کارگران را به روزهای آینده موکول می کند. این درحالی است که خانواده بیش از 100 نفر از بازداشت شدگان در پارک لاله نیز همچنان در بی خبری بسر می برند و مقامهای رژیم هیچ توجهی به اعتراض آنها نمی کنند. طبق اخبار منتشر شده، تعدادی از این افراد به بازداشتگاه انفرادی 240 و اکثریت آنان در بند 209 اوین که در کنترل وزارت اطلاعات است، تحت بد رفتاری قرار دارند. وقاحت و بی شرمی رژیم جمهوری اسلامی در سخت گیری و شکنجه و بازداشت کوشندگان کارگری تا جایی است که بدون هیچ پرده پوشی صدها تن از آنها را بدون هیچ دلیلی بازداشت و روانه بازداشتگاه ها می کند و خود را نیز نیازمند هیچگونه توضیحی نمی بیند. این بی شرمی از کجا ناشی می شود؟ این همه وقاحت نتیجه کدام سیاست است؟ و این بی قانونی و در بدرفتاری در برابر چشم جامعه جهانی با کسانی که خواهان حداقل معیشت خود هستند به چه دلیل اتفاق می افتد؟ تا زمانی که جامعه جهانی به سیاست مماشات و استمالت از رژیم مشغول است، تا زمانی که نهادهای بین المللی و سازمانها و تشکلهای آنها چشم خود را به روی سیاستهای ضد بشری رژیم می بندند و از پایوران آن برای شرکت در کنفرانسها و گردهم آییها دعوت به عمل می آورند، بهای آنرا باید مردم ایران به ویژه کارگران و کوشندگان سیاسی و اجتماعی بپردازند. بی شرمی رژیم در دستگیری فله ای و بدرفتاری و زندانی و تحت شکنجه قرار دادن کارگران و کوشندگان سیاسی و اجتماعی نتیجه سیاستی است که به استمالت از رژیم آدم کش و ضد بشری ولایت فقیه می پردازد تا تاوان آنرا مردمی بپردازند که از حداقل حقوق انسانی برخوردار نیستند و در ازای یک تجمع آرام باید صدها تن از آنان به زیر شکنجه کشیده شوند، در سلولهای انفرادی مورد اهانت قرار گیرند و در سیاهچالهای رژیم هتک حرمت شوند. چه کسی پاسخگوی مردمی است که این همه نامردمی را تحمل می کند؟