۱۳۸۸ اردیبهشت ۲۷, یکشنبه

شکر فشانی یک گانگستر اقتصادی

منصور امان

وزیر بازرگانی یک گُناهکار جدید برای توقُف تولید شکر داخلی در پی واردات انبوه محصول خارجی یافته است. آقای مسعود میرکاظمی انگشت اتهام را به سوی "کارخانه ها" گرفته است و با غمزه و کنایه ی اسرار آلود، به پُرسش کُنندگان آدرس "کارخانه ها" را می دهد و سفارش می کُند: "از آنها بپُرسید شکر را چه کسی وارد کرده و کُجا مصرف شُده است."

آنچه که به آقای میرکاظمی اعتماد به نفس می دهد تا شعور صدها هزار کارگر و کشاورز از هستی ساقط شُده را به مسخره بگیرد، احساس بی نیازی یک گانگستر اقتصادی از پاسُخگویی نسبت به اعمالی است که در حوزه تیول خود مُرتکب می شود؛ موقعیتی که وی آن را مدیون آلیاژ رویین تنی پس از فرو رفتن در کوره ی ذوب در ولایت است.

اما لودگی وزیر کابینه آقای احمدی نژاد به دُشواری می تواند واقعیت نه چندان بامزه ای که در لایه به لایه پرونده شکر سنجاق شُده است را پنهان کُند. وزارتخانه آقای میرکاظمی مرجع صُدور کارت بازرگانی یا به بیان روشن تر، مُجوز واردات برای آن دسته ای است که تولیدات داخلی را زیر بار بیش از چهار میلیون تُن شکر وارداتی دفن کرده اند. فراتر از این و برای خدمتگُذاری بیشتر به موکلین خود، دولت نظامی – امنیتی تعرفه ی واردات را نیز به صفر کاهش داده است.

این آمادگی نادر دولت و دستگاه های زیر مجموعه آن برای سرویس دهی، شامل حال اشخاص و مجموعه هایی چندان مُهم و حساس شُده است که آقای میر کاظمی برای پوشاندن هُویت آنها با کمال میل حاضر به گُذاشتن کُلاه بوقی بر سر و راه رفتن روی دست در برابر نگاه همگان است. برای تازه کردن حافظه وی، اشاره به آیت الله مکارم شیرازی و مُلازاده، آیت الله مصباح یزدی، آقایان مُتحد، توکُلی و افراشته پور بی مُناسبت نیست. به مُوازات اشخاص حقیقی رانت بگیر، دُم خروس موسسات حُقوقی همچون شرکت بازرگانی دولتی و زیر مجموعه های تُخس شُده وزارت نفت نیز از زیر لحاف (کارخانجات) آقای میرکاظمی بیرون زده است.

پرونده شکر، پرده ای است که بر آن نقش استبداد سیاسی و سایه خودکامگی اقتصادی آن به روی یکدیگر جُفت شُده است. این مُدل توضیح می دهد که چگونه می توان اقتصاد ملی و نقش آفرینان آن را ذبح شرعی کرد و زیر چتر پاسدار و زندان به تناوُل مُردار آنها نشست.

آرشیو فراسوها

26 اردیبهشت - مانور نظامی ولی فقیه در کُردستان - منصور امان

25 اردیبهشت - زندان و شکنجه نتیجه سیاست استمالت با رژیم آدمکش است - جعفر پویه 24 اردیبهشت - دیپلماسی گروگانگیری - جعفر پویه

23 اردیبهشت - وارد شدن ولی فقیه در شوی انتخاباتی - زینت میرهاشمی

22 اردیبهشت - رشد واردات، نابودی تولید داخلی و افزایش بیکاری - زینت میرهاشمی