فراسوی خبر... 22 اسفند

امامی کاشانی مُشت خالی باند ولایت را باز کرد

منصور امان

آیت الله امامی کاشانی، یک خوش نشین میانه رو زیر خیمه ی "نظام"، پس از مُدتی وسط گیری بی نتیجه و تحمُل بی اعتنایی اهانت آمیز به ریش گرویی اش، اکنون رسالت تازه ای برای خود کشف کرده است. او گمان می کند راه درمان رُسوایی داخلی و بین المللی حُکومت به دلیل تبهکاریهای سیاسی و جنایی آن علیه مردُم ایران را یافته باشد.

عُضو قهر کرده جامعه روحانیت مُبارز، راهکار خود را این گونه توضیح می دهد که "همه باید بر عیب پوشی و نگُفتن عیبها تلاش کنند" تا بدینوسیله آنچه که وی "عُیوب اُمت اسلامی" نامیده به زیر فرش جارو شود و "دُشمن نفهمد".

باند نظامی - امنیتی ولی فقیه به طور اصولی با پیشنهاد آقای کاشانی نمی تواند مُخالف باشد زیرا خود - بدون آنکه به توصیه کارمند نیمه وقت اش نیازی داشته باشد – همه ی تلاش اش را برای "عیب پوشی" و تشویق سخت افزاری دیگران به "نگُفتن عیبها" به کار بسته است. آنچه که آیت الله خامنه ای و همدستانش به احتمال زیاد نخواهند پسندید، این واقعیت است که خطیب جُمعه با طرح راهکار خود، بر ناکام ماندن تلاشهای مزبور که از سر تصادُف مجموعه ی طرحهای امنیتی آن برای چیرگی بر بُحران کُنونی را در برمی گیرد، صحه گُذاشته است.

اگرچه آقای کاشانی با تعظیم بُلند بالا به دگنگ "دُشمن" یاب آیت الله خامنه ای روشن کرده است که فراخوان او به قیچی دامن لکه دار "نظام" رو به "خودی" ها دارد، با این همه دلسوزی پُر دردسر او زیر تیتر "حال که با زور نمی توان کسی را ساکت کرد، بنابراین باید از در سازش و جلب تفاهُم وارد شد"، به اندازه کافی دلیل برای اثبات دست و پا زدن ولی فقیه در بُن بست سیاسی ارایه می کُند.

این امر می تواند موجب تردید "آقا" و ابواب جمعی نسبت به انگیزه اصلی آیت الله کاشانی از پادرمیانی جدیدش گردیده و به سووظن آنها در این باره که او بیشتر نگران موقعیت خود در صورت ادامه وضعیت موجود است تا آینده آنها در قُدرت، دامن بزند. در حقیقت نیز همچون بیشتر "عُقلا" ی باند حاکم که عقلانیت منافع به چنگ آورده به برکت "نظام"، آنها را به درجه دوم شمُردن مصالح ویژه باند نظامی - امنیتی آقای خامنه ای تشویق می کُند، نگاه آقای کاشانی متوجه دیگ است تا کاسه ی آنها.

بنابراین شگفت آور نیست که در برخورد سرکوبگرانه به جُنبش اجتماعی علیه این بساط، کاسه بازهایی از جنس آیت الله امامی کاشانی با همریشانی از نوع آیت الله جنتی فقط اختلاف تاکتیکی داشته باشند. آقای جنتی، خطیب جُمعه 9 بهمن به زدن و بستن و کُشتن توصیه می کند و آقای امامی کاشانی، خطیب جُمعه 21 اسفند به درز نکردن خبر این جنایات!