آزادی زنان، چالش بنیادگرایی اسلامی

زینت میرهاشمی

8 مارس، روز جهانی زن از جمله دستاوردهای مبارزه زنان برای برابری جنسیتی و آزادی است. نظر به این که درد زنان دردی مشترک و برابری زن و مرد در تمامی عرصه های حیات اجتماعی یک پایه اصلی حقوق بشر است؛ بنابرین زنان در مبارزه مشترک با خواستهای مشترک قرار دارند.

در هر کجا که زنان تحت تبعیض جنسیتی و زیر فشار بنیادگرایی اسلامی باشند، دستاوردهای مبارزه زنان درسطح جهان نیز مورد تهدید خواهد بود.

رژیم بنیادگرای حاکم بر ایران، هیچ گاه حقوق اساسی زنان و روز 8 مارس را به رسمیت نشناخت. آزادی زنان برای امنیت استبداد مذهبی یک خطر جدی است. بر همین نهاده از همان ابتدای به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی همه دستاوردهای مبارزه زنان مورد یورش قرار گرفت و نابود شد. بنیادگرایی اسلامی بعد از 30 سال درست از همان نقطه ای که بیشترین ضربه را به انسانیت وارد کرد زخمی شده است. شرکت گسترده زنان در خیزشهای خیابانی بر این رژیم گران تمام شده است.

مشاور احمدی نژاد که رئیس مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری هم هست، 8 مارس روز جهانی زن را «توطئه استثمارگران» دانسته و مدعی شده که حامیان این روز، کسانی هستند که «ارزشهای خانواده» را زیر پا گذاشته اند. این خانم با افکار مردسالارانه، ارزش اصلی زن را حفظ خانواده دانسته است. وی دفاع از ولایت را هم به این وظیفه اضافه کرده است.

در نظام مردسالار و بنیادگرای جمهوری اسلامی، سلول اصلی جامعه خانواده است. رئیس خانواده یک مرد است. تمام قوانین تبعیض جنسیتی موجود بر حفط این سلول و ریاست آن تاکید دارد. به همین دلیل آزادی و برابری جنسیتی برای این رژیم مترادف با سست شدن ارکان خانواده به عنوان واحد جامعه است. زن به عنوان یک انسان با حقوق مساوی در جامعه محسوب نمی شود. حقوق یک زن به چارچوب حقوق خانواده بستگی پیدا می کند. زنان آزاده ایران با مقاومتشان طی سه دهه رژیم را به چالش کشیدند. ولایت فقیه نتوانست با همه ابزارهای سرکوبی، زنان ایران را در الگوی مورد دلخواه خود در حصار کشیده و الگوی اسلامی مورد نظرش را به زن ایرانی تحمیل کند. زنان ایران با مداخله پرشور و حماسی در خیزشها و قیامهای 8 ماه گذشته نشان دادند که پیشتاز مبارزه علیه ارتجاع هستند و این مبارزه با همبستگی و اتحاد تا لغو کامل همه اشگال تبعیض جنسییتی ادامه خواهد یافت.