فراسوی خبر... 31 فروردین

گارگران با همایش مستقل در چالش با مراسم دولتی روز کارگر

زینت میرهاشمی

روز کارگر امسال با توجه به رویارویی خونین خیزشهای مردمی با نظام ولایت فقیه، رنگ دیگری به خود خواهد گرفت. حبس و شکنجه فعالان کارگری و اعضای سندیکاهای مستقل کارگری، جنبش این طبقه را از مطالبات اقتصادی فراتر برده و به حوزه سیاسی یعنی رویارویی مستقیم با حکومت کشانده است. آزادی کارگران زندانی، آزادی همه زندانیان سیاسی، برخورداری از تشکلهای مستقل کارگری، سرلوحه خواسته های جنبش کارگری خواهد بود. این مطالبات با ساختار و ماهیت دستگاه حکومت سر سازگاری ندارد.

در حالی که کارگران و مزدبگیران، فعالان جنبش کارگری و سندیکایی خود را برای برگزاری اول ماه و تبدیل این روز به روز اعتراض به شرایط نامناسب کار و معیشت خود آماده می کنند، اتاق فکر رژیم برای به حصار کشیدن کارگران در چارجوب برنامه های خود به کار افتاده است.

روز دوشنبه 30 فروردین، مسئول امور آموزش و اعضای خانه دولتی کارگر، برنامه های حکومتی هفته کارگر (5 تا 11 اردیبهشت) را اعلام کرد.

این طرحهای سرکوبگرانه درست در سالگرد فاجعه کشته شدن 15 کارگر معدن باب نیروز در شهر کرمان بیان می شود. کارگران این معدن قربانی منافع سرمایه داران شدند و سرنوشت دادخواهی آنها همچنان قربانیان دیگر کار، در بیدادگاههای رژیم ضد کارگری بی نتیجه مانده است.

از بخشهای مضحک این برنامه رفتن به سر قبر خمینی، تجدید میثاق با ولایت، دیدار با خامنه ای، و .... اعلام شده است. تنظیم این برنامه در شرایط فعلی که طنین مرگ بر اصل ولایت فقیه کاخ ولی فقیه را به لرزه در آورده است، رنگ و بویی به مراسمهای نمایشی حکومت به مناسبت این روز نخواهد داد. کیست که نداند در این روز حلقه وفادارن به امام و سربازان صدقه بگیر ولی فقیه و احمدی نژاد در نقش کارگر به این دید و بازدیدها برده خواهند شد. مراسمی که ولی فقیه به نمایش آن بیش از هر هنگام احتیاج دارد.

برگزاری مستقل روز کارگر توسط کارگران در سالهای گذشته بهای سنگینی از جمله بیکاری، حبس و شکنجه داشته است. هنوز هم تعدادی از کارگران در زندان و زیر فشار و سرکوب به سر می برند. اما این گونه حرکتها، گامهایی بلند در جنبش کارگری ایران بوده است که بدون شک دستاوردهای مثبتی در رویارویی با حکومت به عنوان کارفرما و سرمایه دار بزرگ داشته است. رژیم تلاش می کند تا حرکتهای کارگری را به عقب براند و به همین منظور شرایط معیشت و کاری را به عقب بر می گرداند تا مطالبات کارگری نه گامهایی به جلو بلکه برای حفظ شرایط موجود باشد. به همین دلیل باید دستاوردهای رویارویی طی سالهای اخیر برای تشکیل سندیکا و برگزاری مستقل روز کارگر را به جلو برد.

روز کارگر نقطه پیوند قیام عمومی با جنبش کارگری خواهد بود. به همین منظور از هم اکنون رژیم برای به به بند کشیدن کارگران و فاصله انداختن بین آنها برنامه هایی را تدارک دیده است. برگزاری مستقل این روز در هر کمیت و کیفیتی ضربه دیگری به نظام پوسیده ولایت فقیه خواهد بود.