فراسوی خبر... 15 فروردین

من درد مشترکم مرا فریاد کن

به حمایت از هموطنان معترض به تخریب دریاچه ارومیه

لیلا جدیدی

یکبار دیگر مزدوران رژیم با لباس شخصی و یا در اونیفورم نیروهای ضد شورش به گردهماییهای اعتراضی مردم سرزمین ما و این بار در آذربایجان حمله ور شدند. پرتاب گاز اشک آور، ضرب و شتم و بازداشت و انباشتن دسته جمعی دستگیر شدگان در سلولهای انفرادی به سبک شکنجه های رایج در گوانتانامو، راه و روش شناخته شده رژیم در سراسر ایران در پاسخ به مردم معترض است.

سیزده بدر، 13 فروردین، هزاران نفر از مردم آذربایجان به فعالین حرکت ملی آذربایجان و مدافعان محیط زیست در پل میان گذر دریاچه ارومیه پیوستند تا به خشک کردن عمدی این دریاچه توسط حکومت اعتراض کنند.

سطح آب دریاچه ارومیه به دلیل خشکسالی و همچنین احداث سدهای مخزنی در مسیر رودخانه هایی که به این دریاچه سرازیر می شود، به تدریج بیش از 6 متر کاهش یافته است. تبدیل شدن این دریاچه به شوره زاری بزرگ و نفوذ پسابهای صنعتی حاوی آرسنیک و آمونیاک به خاک و آبهای کناره، ابتلا به سرطان و دیگر بیماریهای مرگ زا را افزایش می دهد. به گفته کارشناسان، این مشکل می تواند با سرمایه گذاری اندک دولت حل شود اما رژیم در وحشت از نیروی مقاومتی که در مردم این بخش کشور وجود دارد، با نگاه امنیتی از تخریب محیط زیست کوتاهی نمی کند.

شماری از مردم معترض که با شجاعت و استقامت ساعتها به درگیری با نیروهای مزدور رژیم پرداختند، اکنون در بازداشتگاه های رژیم تحت رفتار غیر انسانی قرار گرفته اند.

به یاری هموطنان خود بشتابیم و با اطلاع رسانی و حمایت از آنها، مقاومت مردمی و رفتار غیر مردمی رژیم را زبانزد خاص و عام کنیم.

مبارزه با حکومت ظلم و ستم ولایت فقیه را هر چه بیشتر سراسری کرده و پیوند بخشهای گوناگون آن را برجسته تر کنیم.