آیت الله منتظری نماد دیگری در مرزبندیهای هوشیارانه جنبش بیشماران
لیلا جدیدی
اسقف "اسکار رومرو"، پیشوای کلیسای کاتولیک السالوادر که پس از یک دوره حمایت از واتیکان به مبارزات مردم این کشور علیه ظلم و ستم حاکم پیوست، پیش از آنکه قلب اش زیر رگبار گلوله های مزدوران رژیم السالوادر از حرکت بایستد گفت: "پس از مرگم، من در مردم السالوادر خواهم زیست." منتظری مانند رومرو یک روحانی استثنایی بود. او پیش از مرگ و بیشتر پس از آن، مرزبندی میان سودجویی، تملق، ضعف شخصیتی، کور ذهنی را با هوشیاری، انسان گرایی و واقع بینی میان سران مذهبی برجسته کرد. بی جهت نیست که شرکت کنندگان در مراسم سوگواری وی در نجف آباد نیز با شعار "دیکتاتور، دیکتاتور، منتظری راهش ادامه دارد" به او ادای احترام کردند.
این رهبر مذهبی که از مراجع عالی مسلمانان است، در مبارزه با حکومت شاه ایستادگی کرد و در سال 1367 شجاعانه به اعتراض علیه شکنجه و کشتار زندانیان سیاسی برخاست و به همین خاطر به حبس در خانه محکوم شد. او تلاش خود برای گنجاندن اصل ولایت فقیه در قانون اساسی را "خطا" خواند و علاوه بر آن، در یک اقدام بی سابقه از جانب یک رهبر شیعه، به حکومت به خاطر آزار ایرانیان بهایی اعتراض و از حق شهروندی آنان دفاع کرد. از سوی دیگر، وی پس از نمایش رسوای انتخابات از رژیم خواست "به خاطر اشتباهات انجام شده در رویدادهای اخیر عذر خواهی" کند و در نامه ای به مراجع تقلید و مقامهای شیعه، رژیم را "حکومت ولایت نظامی" خوانده و شنیدن "صدای زنگهای خطر" را به "روحانیت و مرجعیت" توصیه کرد. او بدینگونه محبوبیت اصلی خود را با قرار گرفتن در سمت مردم به دست آورد.
دقیقن به همین خاطر است که حکومتی که با خشونت در برابر خواستهای به حق مردم ایران ایستاده حتی از پیکر بی جان او نیز در هراس است و نیروهای سرکوب امنیتی و سپاه پاسداران را در مقابل آن آرایش داده است. در حالی که مهمترین خبرگزاریهای جهان خبر فوت او را به عنوان یک رهبر مذهبی طرفدار جنبش و مورد ستایش گزارش می دهند، خبرگزاریهای حکومتی مانند ایرنا و فارس حتی از ذکر عنوان مذهبی وی (آیت الله) خودداری کردند. وزارت ارشاد در دستور العملی خطاب به روزنامه ها، محدوديتهای فراواني را براي انتشار اخبار مربوط به درگذشت آيت الله منتظری اعلام و به خاطر "آرامش"، حالت فوق العاده اعلام می کند.
خامنه ای، چهره منفور در برابر مردم ایران، در پیام تسلیت مزورانه خود، بخشش خطای او که همانا پیوستن به مردم و روگردانی از "نظام" است را از خدا خواست. در مقابل، موج بزرگی از مردم ایران حتی آنها که اعتقادات مذهبی ندارند برای ادای احترام به او و نشان دادن تنفر خود از نظام جمهوری اسلامی به خیابانها آمده اند.
جنبش آزادیخواهانه مردم ایران، جنبش بی شماران، هوشیارانه صف بندیهای مردمی و ضد مردمی را به رخ دارو دسته خامنه ای کشیده است.