سید مرتضی نبوی:بعضی از دوستان نزدیكمان با صراحت می‌گویند ما بریده‌ایم! - مهدی سامع

یادداشت سیاسی نبرد خلق شماره 299 اول خرداد 1389

گزیده هایی از مطالب نبردخلق شماره 299 در همین ستون بخوانید

فراسوی خبر... 5 خرداد

پوشش زنان ابزار سرکوب در هر تند پبچ بحران

زینت میرهاشمی

پوشش زنان، بعد از سه دهه از عمر رژیم، همچنان موضوع هیجانی ملاهای نماز جمعه ها و پایوران رژیم است. فریادهای واویلای مصیبت «بد حجابی زنان» آنقدر دلخراش است که گویا زنان با پوششی که اجبارات زیاد برای آنها دارد، قلب و روح مرتجعان را آزار داده و جامعه تسخیر کرده و درهای جهنمی پر از آتش را برابر پیروان ولی فقیه باز کرده اند. وقتی پوشش زنان زمین لرزه می آفریند پس قادر است کلید وعده داده شده خمینی برای ورود به بهشت را از آنها برباید و وعده گاه آنان را در جهنم قرار دهد. این گونه پوشش برای زن در حالی اجباری می شود که تجاوز به زن در زندانها از طرف ملایان مشروع جلوه داده می شود.

اندیشه بینادگرایان اسلامی به بدن زن، همچون نگاه به غنایم جنگی و عمیقا حقیرانه است. مرتجعان حاکم بر ایران هر روز به حیثیت زنان تجاوز می کند. عمل صیغه نوعی استفاده جنسی و فروش بدن زن است که از برکت جمهوری اسلامی تبدیل به امری رایج شده است. در جایی که مرد رئیس خانواده و مالک بدن زن است و در شرایطی که خانواده تحت امر مرد سلول اصلی جامعه و مقدس است و زن به دلیل تخلف از قانون شرع و سنتها سنگسار می شود، تسلط بر زنان از ارکان پایه ای قدرت حکومتی محسوب می شود.

رژیم ولایت فقیه هر گاه که در سوراخی پایش گیر می کند و دچار بحران می شود از کانونی ترین نقطه برای به هیجان آوردن بخشهای ارتجاعی جامعه و منحرف کردن افکار جامعه استفاده می کند. این کانونی ترین و یا هیجاننده ترین و یا متحد کننده ترین بخشهای ارتجاعی جامعه همانا پدیده ای به نام زن است که در همه جا یافت می شود. از خانه آخوندها و امامان نماز جمعه ها، تا کارخانه و اداره و مدرسه و دانشگاه، زن موجودی است که در همه جا وجود دارد و می خواهد خود را در قامت یک انسان به نمایش بگذارد. از بیداری آن می هراسند. به همین دلیل است که مرتجع معروف علم الهدی زنان را پیاده نظام استکبار و خاکریز دشمن معرفی کرده است. این روزها بیانیه های مختلف در رابطه با شکل حجاب در دانشگاهها و مشاغل آزاد داده شده است. طرح «حجاب و عفاف» به مرحله اجرا گذاشته شده است. تریبون نماز جمعه ها تبدیل به مکانی برای تولید خشونت علیه زنان شده است.

شرکت گسترده و چشمگیر زنان در خیزشهای یک سال اخیر و همچنین حضور زنان در زندانها و شکنجه ها بار دیگر زنان را به عنوان «زن» در برابر رژیم قرار می دهد. طرحهای سرکوبگرانه در مورد زنان در ادامه تهدیدهای نیروهای اتتظامی و سرکردگان سپاه پاسداران در رابطه با گردهمایی اعتراضی مردمی در سالگرد قیام است. پیوند جنبش برابری طلبانه زنان با جنبش آزادیخواهانه بیشماران، و نقش ویژه زنان در ساماندهی حرکتهای اعتراضی به مذاق ملاها خوش نیامده و صدای خرد شدن استخوانهای نظام به گوش آنها رسیده است.

این بیانیه های تند در شرایطی داده می شود که جنبش مردمی با مشخصه زنانه بودن آن دست از سر رژیم بر نداشته و قصد ندارد نیمه راه بایستد. طرح حجاب و دادن آئینامه های پوشش اجباری برای دانشجویان و گرفتن جریمه نقدی از «بدحجابان» وسیله ای برای دور زدن مساله اصلی یعنی سرنگونی است. این وسیله سرکوب در شرایط فعلی هیچ کارایی نخواهد داشت.