تاثیر شعارهای "مرگ بر روسیه"، مرگ برچین"، مرگ بر دیکتاتور"

لیلا جدیدی

یک بن بست دیگر رژیم جمهوری اسلامی را بین فشار خرد کننده دو سنگ سخت قرار داد. واکنشهای مزدوران حکومتی به تصویب قطعنامه پیشنهادی محکومیت رژیم به خاطر فعالیتهای مخفیانه در ساخت تاسیسات غنی سازی اورانیوم در "فردو"، گواهی بر این امر است.

این واکنشها شامل سخنان توخالی مانند "احتمال رای مجلس مبنی بر خروج از آژانس" و یا "سیاسی و بی ارزش" شماردن آن از جانب حسن ابراهیمی، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس ارتجاع بود در حالی که همزمان می گفت: "دلیلی بر خروج از آژانس نمی بینم." علی اصغر سلطانیه، نماینده رژیم در آژانس هم ادعا کرد که تا کنون "هیچ قطعنامه ای مانع از فعالیتهای هسته ای ما نشده." رامین میهن پرست، سخنگوی وزارت خارجه آن را "نمایشی" خواند و محمد شهریاری، عضو فراکسیون خط امام مجلس ارتجاع از آب گل آلود ماهی گرفت و محکومیت رژیم را نتیجه "ضعف دستگاه دیپلماسی" توصیف کرد. لاریجانی، رییس مجلس ارتجاع نیز تهدید کرد: "اگر دست از سیاست مسخره چماق و هویج بر ندارید، طرحی نو در رفتار با شما خواهیم داشت."

در همین روز (یکشنبه) "طرح نو" لاریجانی اعلام ساخت 10 مرکز اتمی در دل کوه از آب درآمد که بیشتر نشان از دست و پا گم کردن دارد تا طرحی چاره اندیشانه و نجات دهنده.

از طرف دیگر مجلس نیز در یک بیانیه پر آب و تاب از دولت خواست "سریعا برنامه کاهش و طرح کاهش سطح همکاریها با آژانس را ارایه کند".

این تهدیدات البته تازگی ندارد. تنها برای نمونه در سال 1385 نیز در پی صدور قطعنامه تحریم رژیم ایران در شورای امنیت سازمان ملل متحد، مجلس هفتم در اولین واکنش رسمی، دولت را ملزم به تجدید نظر در روابط خود با آژانس کرد و برای این کار نیز از حسن تصادف لاریجانی مامور پیگیری شد. سه سال پس از گذشت بیانیه مجلس هفتم، لاریجانی هنوز مشغول پیگیری است!

اما مهمترین و چشمگیر ترین پدیده ای که در تحول جدید باید بدان نگریست و پیروزی اصلی را از آن خود می کند، نتایج طنین پر توان شعار های مردم در خیزش خود است. آنها نخست با شعار "حق مسلمت کو؟" احمدی نژاد را به باد تمسخر گرفتند و سپس با شعار "مرگ بر روسیه" و "مرگ بر چین" تنفر خود را از فعالیتهای هسته ای رژیم و دادن باجهای کلان از ثروت ملی به این دو کشور در ازای حمایت سیاسی نشان دادند. تحولات اخیر نشان می دهد که همین شعارهای "خس و خاشاک" لرزه بر اندام روسیه و چین نیز انداخته است. حمید رضا ترقی، معاون موتلفه اسلامی با خشم و گزیدگی به این مساله اشاره کرده و می گوید: "راي مثبت چين و روسيه به قطعنامه، نتيجه‌ سردادن شعار مرگ بر چين و مرگ بر روسيه است."

علاوه بر بن بستی که رژیم در صحنه بین المللی گیر کرده است، خیزش مردمی و شعارهای هوشیارانه آنها باقی راه های فرار را هم برای آن و هم برای همدستان خارجی اش مسدود کرده است.