جنگ قدرت برای حفظ نظام

زینت میرهاشمی

تنفر مردم از ولی فقیه و شخص خامنه ای، موجی از موضع گیریهای متفاوت را در وابستگان به حکومت برانگیخته است. این موضعگیریها، اهمیت حنبش مردمی و تاثیرات آن را در لرزاندن پایه های حکومت منعکس می کند. در سخنان پایوران رژیم، ضعف دم و دستگاه ولی فقیه را آشکارا می توان دید. قدرتمندانی که اگر ابزار سرکوب و شکنجه از آنها گرفته شود، یک روز هم نخواهند توانست حکومت کنند.

اکنون دیگر قائل شدن مشروعیت الهی برای ولی فقیه هیچ اثری ندارد.

پاسدار مرتضی صفاری روز سه شنبه 2 شهریور گفت که «ولایت فقیه در زمان غیبت معصوم میزان الهی بودن و عبودیت است و ایستادن عده ای در مقابل این حقیقت در واقع ایستادن در مقابل رای اراده خداوند است.» وی خواهان دستگیری هر چه سریعتر «اغتشاشگران» شد.

پاسدار مسعود جزایری معاون فرهنگی و تبلیغات دفاعی ستاد کل نیروهای مسلح رژیم، خواستار سرکوب شدیدتر معترضان به انتخاب احمدی نژاد شد. وی شتابزدگی خودش را در سرکوب هر چه بیشتر آنان بیان کرد و حفظ نظام را «اوجب واجبات» دانست و خواستار شد که «قبل از این که جریانهای مزبور به تجدید قوا و سازمان بپردازند، نهادهای اطلاعاتی و قضایی به رسالت و وظیفه تاریخی، شرعی و قانونی خود عمل کنند.»

حرکتهای مردمی به مناسبتهای مختلف و در فرصتهای مناسب شکاف بین کارگزاران حکومت را عمیق تر می کند.

شکاف در قدرت را در واکنش نمایندگان مجلس به لیست وزرای پیشنهادی احمدی نژاد می توان مشاهده کرد. حتا حامیان احمدی نژاد در مجلس رژیم، از به بازی نگرفتن شان در معرفی وزار، پریشان حال شدند. کشاکش قدرت در میان حامیان ولی فقیه باز هم وارد دور تازه ای خواهد شد. احمدی نژاد در صحبتهای روز اول شهریور خود تلاش کرد خود را قدرتمند نشان دهد و برای مخالفانش خط نشان بکشد.

احمدی نژاد گفت:«وزیر از دو جا فرمان نمی گیرد. وزیر از یک جا فرمان می گیرد، از رئیس جمهور.»

کشاکش و شکاف در حاکمیت با توجه به تداوم مبارزه مردمی در روزهای آینده بارزتر خواهد شد و هر تلاش برای نجات ولی فقیه با بن بست روبرو خواهد شد.